- Owszem. Ewentualnie zadała mi jakieś pytania.

niż ona i Keenan razem wzięci
bardzo. Na pewno sami sobie doskonale poradzimy.
namawiała także męża do podjęcia dodatkowych
i zadzwonił do Allbeury'ego.
- Chciałam powiedzieć, że nigdy nie podejrzewałam
rozmawiać o adopcji, ani zwrócić się do telewizji.
mógł uwierzyć: spił się tak, że nie pamiętał wizyty
My mamy swoje zajęcia, swoją pracę, zobowiązania.
rzecz nie tylko za możliwą, ale wręcz nieuniknioną.
- Naprawdę czułem się winny, że przeze mnie nie
do końca i pocieszanie niewiele tu pomoże. Czasami
Usłyszała w tym pytaniu leciutką nutkę ironii i
przejęta grozą, z bijącym mocno sercem.
zawrót głowy. Męski, obezwładniający zapach: potu,

miejsca, unikając jego wzroku.
światło wydobywające się z wnętrza padało na
Federico odciął papier.
Mogę się przysiąść?
rodzinnym miasteczku nie pochwalali jej
7
- Nic. Po prostu jestem zmęczona.
Była odwrócona tyłem. Pielęgniarka popatrzyła na niego
że wciąż jeszcze spotyka się z kolegami.
wróciła do domu cała i zdrowa.
śmiechu. Powróciło wspomnienie zdarzenia sprzed lat.
- Lionelu, widziałeś Sinclaira? - zapytała Vixen,
nie będzie z nimi.
– Rozumiesz to. – Spojrzała na niego. Podniosła się i wzięła
lepsze jutro i entuzjastyczne angażowanie się w różne działania.